အစထဲကေတာ့ခပ္႐ႈပ္ရႈပ္ပါပဲ
ဒါေပမဲ့ အ႐ႈပ္အေထြးကလည္းသူ႕ဘာသာ
ကိုယ္ကလည္းကိုယ္႕ေနရာနဲ႔ကိုယ္ ေနခဲ့တယ္။
ရွင္းခ်င္ပါတယ္ရယ္လို႕
အ႐ႈပ္အေထြးပံုထဲက ကိုယ္ယို႕ထကာမွ
ဦးေႏွာက္မွာ၊ ႏွလုံးသားမွာ
အၾကားမွာ၊ အျမင္မွာ
အာရုံမွာ၊ စိတ္ကူးမွာ
အရာမ်ားစြာေစးကပ္တြယ္ျငိ
မသိျခင္းမ်ားနဲ႕အတူလုံးေထြးလို႕။
ေရွ႕ဆက္သြားရမလား
မူလေနရာကိုျပန္လွည့္ရမလား။
တကယ္တန္းက
ျငိေနသမ်ႇဖယ္ရွင္းေပးမယ္႕တစ္စံုတရာကိုေမႇ်ာ္ရင္း
ေမႇ်ာ္ေနရတာကို အရသာေတြ႕ရင္း...
အရသာကို အဓိပၸါယ္ေဖာ္ရင္း...
အဓိပၸါယ္ဆိုတာကို ေဝဝါးရင္း...
ေႏွာင္ၾကိဳးလည္းမေျပ
မူလအေျခလည္းျပန္မေရာက္
မိုးမေသာက္ လမသာ
ၾကယ္ျပာျပာမျမင္ရေသာလမ္းခုလပ္
မတ္တပ္ရပ္ေငး
ဆိုလက္စေတးပင္ ေပ်ာက္ဆုံးခဲ့ရျပီ။
◄ ခက္မာ ►
Dec 23rd 2009
